Lizbona, stolica Portugalii - dzielnice Alafama, Baixa - Chiado, Belem
Lizbona to jedna z najmniejszych stolic europejskich, posiadająca masę cennych zabytków. W tym regionie znajduje się mnóstwo pięknych plaż otoczonych skalistymi, stromymi klifami, parków natury przykrywających pasma górskie, malowniczych szlaków pieszych oraz ścieżek rowerowych.
Informacje praktyczne o zwiedzaniu Lizbony w poście:
Lizbona - nocleg, komunikacja, karta turystyczna Lisboa Card
Informacje praktyczne o zwiedzaniu Lizbony w poście:
Lizbona - nocleg, komunikacja, karta turystyczna Lisboa Card
B e l e m
Wycieczkę rozpoczęliśmy od dzielnicy, której cała nazwa to Santa Maria de Belem. Położona jest wzdłuż rzeki Tag, w odległości około 6 km od centrum miasta. Z dzielnicą kojarzone są ważne postacie historyczne i najważniejsze odkrycia geograficzne Portugalczyków. Dawniej Belem było wioską rybacką leżącą za miastem.
Klasztor Hieronimitów (Mosteiro dos Jeronimos)
Jeden z dwóch obiektów wpisanych na listę UNESCO. Przed klasztorem ustawiają się długie kolejki zwiedzających, z kartą Lisboa Card wejdziemy bez oczekiwania przy palącym słońcu. Tysiące turystów przyjeżdżają oglądać klasztor, w którym powstała receptura na wypiek popularnych, chrupiących ciasteczek z ciasta francuskiego Pastel de nata (Pasteis de Belem). Obiekt został wybudowany w XVI w. za pieniądze pochodzące z zysku jaki Portugalia czerpała z handlu przyprawami. Stanowi perłę stylu manuelińskiego.
Museu Nacional de Arqueologia
W zachodnim skrzydle klasztoru znajduje się muzeum poświęcone archeologii, które kiedyś stanowiło dormitorium mnichów. Zamieszczono tam kolekcję znalezisk z całego kraju, na wejściu przywitają nas dwie granitowe rzeźby wojowników luzytańskich (składali ofiary z jeńców, a ich wnętrzności służyły im do wróżenia), pochodzące z I w. p.n.e., eksponaty pochodzące z czasów Starożytnego Egiptu, epoki brązu, żelaza, rzymskie mozaiki, pokój ze złotymi artefaktami i biżuterią, chroniony bramką z wykrywaczem metalu.
Wieża Belem (Torre de Belem)
Charakterystyczna budowla znana z pocztówek, oblegana przez turystów perełka należąca do najcenniejszych zabytków kraju. W czasie hiszpańskiej okupacji wieża pełniła funkcję więzienia politycznego, w wieży znajduje się miejsce na 17 armat. Mierzy 35 metrów wysokości i ma kształt sześciokąta. Składa się z czterech kondygnacji, na których wybudowano balkoniki z rzeźbionymi kolumnami. Materiał z jakiego wybudowano wieżę to kamień wapienny - marmur, drewno oraz cegła.
Pomnik Odrywców (Padrao dos Descobrimentos)
Monumentalny pomnik związany z erą wielkich odkryć geograficznych, upamiętniający osoby zasłużone dla Portugalii. Konstrukcja mierząca 52 metry wysokości, wykonana jest z betonu na kształt karaweli (jednopokładowy, dwu lub trójmasztowy żaglowiec o wysokich nadbudówkach na dziobie i rufie). Na pomniku widnieją 33 postacie, którym przewodzi Henryk Żeglarz z modelem karaweli na dłoniach. Obok niego znajdują się m.in. Vasco da Gama, Ferdynand Magellan, Luis de Camoes, Bartolomeu Dias, Afonso de Albuquerque.
Narodowe Muzeum Powozów (Museu Nacional dos Coches)
Największe muzeum powozów, karet i bryczek na świecie. Obiekt mieści się bardzo blisko Pałacu Prezydenckiego. Wyjątkowo zdobione powozy konne, pojazdy królewskie tonące w złocie, oryginalne karoce arystokracji portugalskiej, przeszklone bryczki służące do przewozu świętych figurek, niewielkie bryczki dla dzieci. Pojazdy portugalskiej rodzinny królewskiej znajdujące się w muzeum pochodzącą z przedziału od XVI do XIX wieku, konstruowane były we Włoszech, Francji i Hiszpanii.
A l f a m a
Najstarsza dzielnica miasta jest urokliwym sercem Lizbony. Otoczona mauretańskimi murami obronnymi, które z upływem czasu upodobniły się do skał. Błądząc korytarzami wąskich uliczek można zauważyć, że dzielnica należy do biednych, a mieszkańcy zmagają się z problemami. W Alfamie zachodzą zmiany, wkracza tam coraz gęstsza turystyka, starsze społeczeństwo dzieli przestrzeń z zagranicznymi gośćmi, a budynki są odrestaurowywane.
Katedra Se
Budowa katedry sięga początkom powstawania Państwa Portugalskiego. Przed przybyciem chrześcijan miasto zamieszkiwali Maurowie. Katedrę zbudowano na ruinach starego meczetu Al Usbuny, dla podkreślenia wyższości nad islamem. Znajduje się na trasie słynnego Tramwaju 28 przy Largo da Se. W skarbcu katedry znajduje się chrzcielnica, gdzie w 1195 roku odbył chrzest Świętego Antoniego.
Museu de Lisboa - Teatro Romano
Zaledwie kilka ulic dalej od Katedry Se przy Rua de Sao Mamede znajdują się ruiny rzymskiego amfiteatru. Teatr powstał w I w. n. e., a jego odkrycia dokonano gdy miasto uległo zniszczeniu w wyniku trzęsienia ziemi. Odsłonięte pozostałości starożytnych murów przybliżają dawny kompleks teatru, kiedy miastem władało Cesarstwo Rzymskie (wtedy miasto znane było jako Olissippo).
Miradouro das Portas do Sol – punkt widokowy bram słońca
Większy zachowany fragment średniowiecznych murów miejskich znajduje się obok tego puntu widokowego. To miejsce jest jednym z najbardziej obleganych w Alfamie. Oferuje widok na czerwone dachy budynków tworzących labirynty starego miasta, kościół Sao Vincente de Fora – oficjalnego patrona miasta, Panteon Narodowy oraz widok na rzekę Tag. Obok poustawiane są stoliki należące do kiosku, przy których można odprężyć się popijając kawę.
Miradouro de Santa Luzia
To drugi najbardziej znany punkt widokowy po Miraduoro das Portas do Sol oferujący widok na Alfamę i rzekę Tag. Punkt znajduje się na trasie tramwaju 28, tuż obok kościoła św. Łucji. Na ścianie kościoła od strony punktu obserwacyjnego ujrzymy niebieskie azulejos. Płytki ceramiczne pokazują historię Lizbony sprzed trzęsienia ziemi, które wystąpiło w 1755 roku, a dokładnie Praca do Comercio oraz krzyżowców otaczających Castelo de Sao Jorge podczas podboju w 1147 roku. Turyści oraz mieszkańcy przychodzą tutaj aby odpocząć w cieniu zapewnionym przez pergolę podtrzymywaną przez białe kolumny. Ścianki również są wyłożone kolorowym azulejos, miejsce urozmaicone jest niewielkim ogrodem porośniętym jest fioletowymi kwiatami.
Wycieczkę rozpoczęliśmy od dzielnicy, której cała nazwa to Santa Maria de Belem. Położona jest wzdłuż rzeki Tag, w odległości około 6 km od centrum miasta. Z dzielnicą kojarzone są ważne postacie historyczne i najważniejsze odkrycia geograficzne Portugalczyków. Dawniej Belem było wioską rybacką leżącą za miastem.
Klasztor Hieronimitów (Mosteiro dos Jeronimos)
Jeden z dwóch obiektów wpisanych na listę UNESCO. Przed klasztorem ustawiają się długie kolejki zwiedzających, z kartą Lisboa Card wejdziemy bez oczekiwania przy palącym słońcu. Tysiące turystów przyjeżdżają oglądać klasztor, w którym powstała receptura na wypiek popularnych, chrupiących ciasteczek z ciasta francuskiego Pastel de nata (Pasteis de Belem). Obiekt został wybudowany w XVI w. za pieniądze pochodzące z zysku jaki Portugalia czerpała z handlu przyprawami. Stanowi perłę stylu manuelińskiego.
Krużganki okalają wewnętrzny dziedziniec klasztoru na dwóch kondygnacjach. Arkadowe, długie korytarze przykryte są sklepieniem.
Poniżej kościół Najświętszej Marii Panny znajdujący się w kompleksie klasztornym, zaprojektowany na planie krzyża łacińskiego.
Museu Nacional de Arqueologia
W zachodnim skrzydle klasztoru znajduje się muzeum poświęcone archeologii, które kiedyś stanowiło dormitorium mnichów. Zamieszczono tam kolekcję znalezisk z całego kraju, na wejściu przywitają nas dwie granitowe rzeźby wojowników luzytańskich (składali ofiary z jeńców, a ich wnętrzności służyły im do wróżenia), pochodzące z I w. p.n.e., eksponaty pochodzące z czasów Starożytnego Egiptu, epoki brązu, żelaza, rzymskie mozaiki, pokój ze złotymi artefaktami i biżuterią, chroniony bramką z wykrywaczem metalu.
Wieża Belem (Torre de Belem)
Charakterystyczna budowla znana z pocztówek, oblegana przez turystów perełka należąca do najcenniejszych zabytków kraju. W czasie hiszpańskiej okupacji wieża pełniła funkcję więzienia politycznego, w wieży znajduje się miejsce na 17 armat. Mierzy 35 metrów wysokości i ma kształt sześciokąta. Składa się z czterech kondygnacji, na których wybudowano balkoniki z rzeźbionymi kolumnami. Materiał z jakiego wybudowano wieżę to kamień wapienny - marmur, drewno oraz cegła.
Do wnętrza prowadzi most zwodzony, przy którym ustawiono rzeźby przedstawiające Michała Anioła i świętego Wincentego.
Pomnik Odrywców (Padrao dos Descobrimentos)
Monumentalny pomnik związany z erą wielkich odkryć geograficznych, upamiętniający osoby zasłużone dla Portugalii. Konstrukcja mierząca 52 metry wysokości, wykonana jest z betonu na kształt karaweli (jednopokładowy, dwu lub trójmasztowy żaglowiec o wysokich nadbudówkach na dziobie i rufie). Na pomniku widnieją 33 postacie, którym przewodzi Henryk Żeglarz z modelem karaweli na dłoniach. Obok niego znajdują się m.in. Vasco da Gama, Ferdynand Magellan, Luis de Camoes, Bartolomeu Dias, Afonso de Albuquerque.
Narodowe Muzeum Powozów (Museu Nacional dos Coches)
Największe muzeum powozów, karet i bryczek na świecie. Obiekt mieści się bardzo blisko Pałacu Prezydenckiego. Wyjątkowo zdobione powozy konne, pojazdy królewskie tonące w złocie, oryginalne karoce arystokracji portugalskiej, przeszklone bryczki służące do przewozu świętych figurek, niewielkie bryczki dla dzieci. Pojazdy portugalskiej rodzinny królewskiej znajdujące się w muzeum pochodzącą z przedziału od XVI do XIX wieku, konstruowane były we Włoszech, Francji i Hiszpanii.
A l f a m a
Najstarsza dzielnica miasta jest urokliwym sercem Lizbony. Otoczona mauretańskimi murami obronnymi, które z upływem czasu upodobniły się do skał. Błądząc korytarzami wąskich uliczek można zauważyć, że dzielnica należy do biednych, a mieszkańcy zmagają się z problemami. W Alfamie zachodzą zmiany, wkracza tam coraz gęstsza turystyka, starsze społeczeństwo dzieli przestrzeń z zagranicznymi gośćmi, a budynki są odrestaurowywane.
Katedra Se
Budowa katedry sięga początkom powstawania Państwa Portugalskiego. Przed przybyciem chrześcijan miasto zamieszkiwali Maurowie. Katedrę zbudowano na ruinach starego meczetu Al Usbuny, dla podkreślenia wyższości nad islamem. Znajduje się na trasie słynnego Tramwaju 28 przy Largo da Se. W skarbcu katedry znajduje się chrzcielnica, gdzie w 1195 roku odbył chrzest Świętego Antoniego.
Museu de Lisboa - Teatro Romano
Zaledwie kilka ulic dalej od Katedry Se przy Rua de Sao Mamede znajdują się ruiny rzymskiego amfiteatru. Teatr powstał w I w. n. e., a jego odkrycia dokonano gdy miasto uległo zniszczeniu w wyniku trzęsienia ziemi. Odsłonięte pozostałości starożytnych murów przybliżają dawny kompleks teatru, kiedy miastem władało Cesarstwo Rzymskie (wtedy miasto znane było jako Olissippo).
Miradouro das Portas do Sol – punkt widokowy bram słońca
Większy zachowany fragment średniowiecznych murów miejskich znajduje się obok tego puntu widokowego. To miejsce jest jednym z najbardziej obleganych w Alfamie. Oferuje widok na czerwone dachy budynków tworzących labirynty starego miasta, kościół Sao Vincente de Fora – oficjalnego patrona miasta, Panteon Narodowy oraz widok na rzekę Tag. Obok poustawiane są stoliki należące do kiosku, przy których można odprężyć się popijając kawę.
Miradouro de Santa Luzia
To drugi najbardziej znany punkt widokowy po Miraduoro das Portas do Sol oferujący widok na Alfamę i rzekę Tag. Punkt znajduje się na trasie tramwaju 28, tuż obok kościoła św. Łucji. Na ścianie kościoła od strony punktu obserwacyjnego ujrzymy niebieskie azulejos. Płytki ceramiczne pokazują historię Lizbony sprzed trzęsienia ziemi, które wystąpiło w 1755 roku, a dokładnie Praca do Comercio oraz krzyżowców otaczających Castelo de Sao Jorge podczas podboju w 1147 roku. Turyści oraz mieszkańcy przychodzą tutaj aby odpocząć w cieniu zapewnionym przez pergolę podtrzymywaną przez białe kolumny. Ścianki również są wyłożone kolorowym azulejos, miejsce urozmaicone jest niewielkim ogrodem porośniętym jest fioletowymi kwiatami.
Castelo de Sao Jorge
Zamek św. Jerzego wznosi się nad Alfamą na szczycie wzgórza. Z murów zamkowych można obserwować prawie całe miasto i szeroką deltę Tagu. Zamek został zrekonstruowany w latach 40 XX wieku, wymyślona konstrukcja swoim wyglądem tworzy wrażenie, że oglądamy bardzo starą budowlę. We wnętrzu zamku pozostały fundamenty mauretańskiego miasta. Przed podpisaniem najstarszego traktatu w Europie pomiędzy Anglią i Portugalią, nazywany był zamkiem św. Jakuba. Obiekt znajduje się przy ulicy Rua de Santa Cruz, a dojechać tam można autobusem nr 737 z Praca da Figueira.
Po lewej Zamek św. Jerzego na wzgórzu pośród zieleni, a po prawej Katedra Se - widok z tarasu widokowego Panteonu Narodowego
Panteao Nacional - Panteon Narodowy w Lizbonie
Utworzono go na mocy dekretu z 1836 roku dla uhonorowania i zachowania pamięci o obywatelach portugalskich, zasłużonych dla kraju. Jest to miejsce pochówku bohaterów narodowych (Henryk Żeglarz – twórca portugalskiego imperium kolonialnego, Noniusz Alvares Pereira – dowódca wojskowy, współtwórca niepodległości Portugalii, Afonso de Albuquerque – portugalskich żeglarz, odkrywca i zdobywca), pełniących służbę wojskową (Humberto Delgado), wykonujących wyższe urzędy publiczne (prezydenci republiki), rozprzestrzenianiem kultury portugalskiej (Amalia Rodrigues – artystka wykonująca utwory fado, Aquilino Ribeiro – poeta, Sophia de Mello Breyner – pisarka). Budynek wyróżnia charakterystyczna biała kopuła, a z tarasu widokowego rozciąga się fantastyczna panorama miasta.
B a i x a - C h i a d o
Chodniki tej dzielnicy wyłożono czarno-białym kamiennym brukiem calcada portugesa. Napotkamy geometryczne kompozycje stylizowane na statki, kwiaty, ornamenty wywodzące się ze starożytnej sztuki. Prace z kamienia pojawiły się w 1849 roku na Placu Rossio, a była to kompozycja przedstawiająca fale rzeki Tejo.
Praca do Comercio
Przestronny plac położony nad brzegiem rzeki, jeden z głównych placów miasta. Podczas upalnych dni wytchnienia dodaje wiatr niosący wilgotną bryzę. Dawniej to miejsce nosiło nazwę Terreiro do Paco - Plac Pałacowy. Dziedziniec zamkowy stanowił miejsce reprezentacyjne, na którym witano marynarzy wracających z dalekich wypraw. Na środku placu ustawiono pomnik Józefa I Reformatora z dynastii Braganca.
Arco de Rua Augusta - Łuk Triumfalny
XIX wieczny kamienny łuk zbudowany dla upamiętnienia odbudowy miasta. Ozdobiony jest rzeźbami postaci historycznych - Vasco da Gama, Marques de Pombal, Nuno Alvares Pereira oraz personifikacją dwóch rzek Portugalii - Douro i Tejo. Przestrzeń zwieńczająca łuk wypełniona jest herbem Portugalii, a rzeźba górująca na szczycie symbolizuje Chwałę (postać kobieca ubrana w peplos - starożytna klasyczna długa szata kobiet, na trzystopniowym tronie), Męstwo (Amazonka ubrana w chlamidę - męski ubiór pochodzenia macedońskiego, mająca na głowie hełm ze smokami) i Umysł (Posąg Jowisza trzymający atrybuty piśmiennictwa i sztuki).
Elevador de Santa Justa
Żeliwna, wysoka konstrukcja łącząca dzielnice położone na różnych wysokościach: Baixa i Chiado. Zaprojektował ją portugalski inżynier Raul Mesnier du Ponsard - stworzył również projekty innych słynnych wind w Lizbonie tj. Elevador da Lavra, Elevador da Bica i Gloria. Atrakcja ta jest bardzo popularna i oblegana przez turystów, więc aby się nią przejechać trzeba sporo postać w kolejce. Koszt przejazdu który trwa kilkanaście sekund to € 5,30. Dużo lepszym rozwiązaniem jest przejazd windą przy zakupionym bilecie dobowym na komunikację miejską.
Praca de Dom Pedro IV - Plac Rossio
Przed trzęsieniem ziemi centrum miasta przebiegało od placu Comercio do placu Rossio. Dawniej znajdował się tu nowoczesny jak na tamte czasy szpital, w którym walczono z nowymi szczepami chorób przywożonych na kontynent z nowo odkrytych przez Portugalczyków lądów. Plac wybrukowano biało-czarnymi kamieniami tworząc fale nazywane "mar largo" - szerokie morze.
J a k i e a t r a c j e o f e r u j ą i n n e d z i e l n i c e L i z b o n y ?
Museu Nacional do Azulejo - dzielnica Xabregas
Kolorowe ceramiczne płytki azulejos to charakterystyczny element sztuki Portugalii. Pokryte są błyszczącą i nieprzepuszczalną wody warstwą. Najczęściej mają kształt kwadratu, często urozmaicają duże i puste powierzchnie, przedstawiają geometryczne wzory, motywy roślinne, motywy historyczne i obyczajowe oraz sceny biblijne. Technikę wytwarzania kafli azulejos na Półwyspie Iberyjskim opracowali Maurowie.
Muzeum jest zlokalizowane w dawnym Klasztorze Madre Deus. Wewnątrz znajduje się kościół zdobiony malowidłami oraz obrazami z płytek azulejos. Cennym eksponatem kolekcji muzealnej jest niebiesko - biała panorama Lizbony sprzed tragicznego trzęsienia ziemi, składająca się z ponad 1300 elementów, mierząca 23 metry szerokości, wykonana 17 lat przed katastrofą.
Elevador de Bica - dzielnica Santa Catarina
Winda łączy dzielnicę Bairro Alto z częścią miasta nazywaną Ribeira. Cięgnie się przez ulicę Rua da Bica de Duarte Belo - jedną z najbardziej kolorowych. Niedaleko windy położony jest punkt widokowy Miraduoro de Santa Marina, z którego rozciąga się panorama na rzekę Tag i Most 25 kwietnia.
Cristo Rei - miasto Almada
Pomnik Chrystusa położony po drugiej stronie rzeki Tag w odrębnym mieście Almada. Czerwony Most 25 kwietnia łączący oba miasta ma ponad 2 km długości. Został wybudowany jako kopia mostu Golden Gate w San Francisco. Na dolnym poziomie mostu biegnie linia kolejowa, a na górnym droga płatna.Powstanie pomnika zainspirowane było znajdującym się w brazylijskim Rio de Janeiro sławnym posągiem Chrystusa Zbawiciela, jako dowód wdzięczności Bogu za uchronienie Lizbony przed zniszczeniami podczas II wojny światowej. Na szczycie rzeźby na platformie wysokiej na 80 metrów u podnóża rzeźby znajduje się taras widokowy. Wstęp w 2019 roku kosztuje € 6,00.
Dotrzeć tu można płynąc promem z przystani Cais do Sodre do Cacilhas, a następnie przesiąść się do lini autobusowej nr 101, który jeździ o pełnej godzinie oraz 30 minut po niej.
Bezpieczny taras widokowy na szczycie platformy u podnóża pomnika Chrystusa Króla.
Panorama miasta Almada, poniżej zdjęcie z widokiem na urocze Cacilhas, które słynie z restauracji chwalących się dobrą opinią, serwującą potrawy ze świeżych ryb oraz owoców morza.
Komentarze
Prześlij komentarz